Sil kırmızısını yüzlerinin
Tezeği, yokluğunu tebeşirin
Eski, ince ve sabunsuzluğunu giysilerinin
Sancıyan mideni de ekmeksizlikten
Unut gitsin çağırma artık geriye
Unut yoksulluğun siyah beyaz lekelerini
Çağır belleğinde kalan “İki Tepe”yi
“Harman Yeri”ni, “Koyu Çayır”ı, taş okulunu
Özlemle anımsa derelerde çimdirdiğin çocukluğunu
Boz bulanık kuraklık günlerinde yaşlılığın
İster acıları gözyaşlarınla yoğur yarana merhem
Dilersen masal tadında anlat çocuklara ayazlanmasınlar.
Rahim Gür
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder